(1901-1962), şair ve yazar. İstanbul’da önce Baytar Mektebi’ne, sonra da Edebiyat Fakültesine devam etti. Burada Yahya Kemal’in Öğrencisi oldu. İlk şiirleri 1921’de Dergah dergisinde yayımlandı. 1923’te fakülteyi bitirdikten sonra çeşitli illerde Lise edebiyat öğretmenliği yaptı.
1930-1932 yıllarında Ankara Gazi Terbiye Enstitüsünde, 1933’de Güzel Sanatlar Akademisi’nde, edebiyat, sanat tarihi, estetik ve mitoloji dersleri verdi. 1939’da 10 Yeni Türk Edebiyatı Kürsüsü profesörlüğüne getirildi.; 1942’de CHP’den Maraş milletvekili seçildi.
1946’da Milli Eğitim Bakanlığı müfettişliği yaptı. 1948’dc yeniden Edebiyat Fakültesindeki görevine döndü. Gerek şiirlerinde, gerekse öykü, roman ve denemelerinde özenli bir edebiyat anlayışı, imgelerle süslü anlatım görülen Tanpınar, ölüm, özlem, zaman ve korku gibi temalar çevresinde yaşadığı dönemde yitmekte olan eski ile gelişmekte olan yeni değerleri bir arada yansıttı.
Başlıca eserleri:
Şiir:
- Şiirler (1961).
Roman:
- Huzur (1949),
- Saatleri Ayarlama Enstitüsü (1962),
- Sahnenin Dışındakiler (1973).
- Mahur Beste (1975)
Kaynak: Büyük Ansiklopedi-MİLLİYET YAYINLARI 1991
