Asıl adı Mustafa Fevzi Çakmak’tır ve 12 Ocak 1876’da İstanbul’un Rumeli Kavağı’nda dünyaya gelmiştir. Babası Çakmakoğullarından topçu albayı Ali Sırrı, annesi ise Hesna Hanım’dır. İlk ve ortaokul öğrenimini Kuleli Askeri Lisesi’nde tamamlamış, 29 Nisan 1893’te harp okuluna kaydolmuştur. 28 Ocak 1896’da Piyade Teğmen, 25 Aralık 1898’de Kurmay yüzbaşı rütbesine yükselmiştir.
Dönemin Genelkurmay Başkanlığı’na denk olan Erkan-ı Harbiye’nin 4. şubesinde bir süre görev yaptıktan sonra, 1899’da 3. Ordu’ya bağlı 18. Fırka’nın kurmay heyetine görevlendirilmiştir. Balkanlarda Sırp ve Arnavut çetelerle verilen mücadelede yer almış, kısa sürede terfi alarak 1907’de albay olmuştur.
1910 yılında Arnavutluk’ta çıkan ayaklanmayı bastırmakla görevli olan Kosova Ordusu’nda kurmay başkan olmuştur. 1911’de Trablusgarp savaşı sırasında Rumeli’nin savunmasıyla görevli Garp(Vardar) ordusunun kurmay başkanı olmuştur. Balkan Savaşı sırasında 21. Fırka komutan vekilliği ve Vardar Ordusu 1. Şube müdürlüğünü yapmıştır. Vardar Ordusu şube müdürlüğü yaptığı sırada bir çok askeri başarıya imza atmış olsa da 10 Mayıs 1913’ten itibaren Türk hakimiyeti sona ermiştir.
1913 yılında 5. Kolordu Komutan’lığına atanmış, Mart 1915’de rütbesi mirlivalığa yani tuğgeneralliğe yükselmiştir.
1.Dünya Savaşı Dönemi
Çanakkale Cephesi Zamanı
Fevzi Paşa 5. Kolordu komutanı olarak 6 Ağustos ve 13 Ağustos 1915 tarihindeki muharebelere katılmıştır. Düşman Kirte istikametinde yapacağı taarruzlar doğrultusunda Alçıtepe’yi almayı planlamıştır. Ama Türk direnişi karşısında amacına ulaşamayan düşman çok fazla ilerleyememiştir. 6 Ağustos’ta düşmanın saldırdığı Arıburnu – Conkbayırı bölgesine gönderilen 8. ve 4. Tümen ile yetinmeyen Vehip Paşa, 9 Ağustos’ta Fevzi Paşa’nın komuta ettiği 5. Kolordu Komutanlığına bağlı 5. ve 14. Kolorduların son ihtiyatları olan 41. ve 28. Alayları da bu bölgeye konuşlandırmıştır. Bölgeye gönderilen bu iki alay Conkbayırı’nın düşmanın eline geçmemesine ve Albay Mustafa Kemal Bey’in 10 Ağustos tarihinde Conkbayırı taarruzuna yardımcı olmuştur. Mustafa Kemal Bey’in rahatsızlığı nedeniyle 10 Aralık 1915’te Fevzi Paşa 5. Kolordu Komutanlığı kendisinde kalmak üzere, ek görev olarak Anafartalar Grubu komutan Vekilliğine görevlendirilmiştir (Mustafa Kemal Bey ise 16 Aralık 1915’de cepheden ayrıldı). Bu muharebelerde 5. Kolordu Komutanı olarak görev alan Fevzi Bey’in komutasındaki 13. Tümen 21 Ekim 1915’te Keşan’a hareket etmiştir. 14. Tümen ise 12 Ocak 1916’da bölgeden ayrılmıştır.
1918’de ferikliğe, yani orgeneralliğe yükselmiştir. Mondros Antlaşması’nın yapıldığı zamanlarda sağlık nedenleriyle İstanbul’da bulunmuştur. 24 Aralık 1918-14 Mayıs 1919’a kadar Genelkurmak Başkanı olarak görev yapmıştır. İstanbul’un resmen işgalinin ardından Anadolu’ya, Ankara’ya geçme kararı almıştır. Bu sırada Ankara’da yer alan Mustafa Kemal Paşa tarafından törenle karşılanmıştır. İstanbul hükümeti tarafından rütbesinin sökülmesine, nişanlarının geri alınmasına ve idamına karar verilmiştir.
3 Ağustos 1921’de Başvekillik, Millî Müdafaa Vekilliği ve Erkan-ı Harbiye Reisliği görevlerini hep birlikte yürütmeye başlamış ve Sakarya Savaşı sırasında TBMM Reisi ve Başkomutan Mustafa Kemal Paşa ile birlikte bizzat cephede harekatı yönetmiştir.
14 Ocak 1922’de millî müdafaa vekilliği, 9 Temmuz 1922’de icra vekilleri heyeti reisliği görevlerinden ayrılmış ve Genelkurmay Başkanı olarak Büyük Taarruz’un askeri planlarını hazırlamıştır. Zaferle sonuçlanan Dumlupınar Meydan Muharebesi’nin (30 Ağustos 1922) ardından 31 Ağustos’ta rütbesi Başkomutan Mustafa Kemal Paşa’nın tavsiyesi üzerine TBMM tarafından Müşirliğe (Mareşal) terfi ettirilmiştir.
Mustafa Kemal Paşa’nın askerlik yapanların siyasete karışmamaları gerektiğine dair talimatından sonra, 31 Ekim 1924’te askerlik görevini, siyasete tercih ederek Kozan Milletvekilliği’nden istifa etmiştir.
Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Reisliği yani Genel Kurmay Başkanlığı görevini 23 yıl yaptıktan sonra 12 Ocak 1944’te 68 yaşında Askerî ve Mülkî Tekaüt Yasası’na göre Tahdit-i Sin yani yaş haddinden dolayı emekliye sevk edilmiştir. 1946 yılında Demokrat Parti listesinden bağımsız aday olarak TBMM’de 8. dönem milletvekili seçilmiştir. Daha sonra partisinden ayrılarak 19 Temmuz 1948’de Millet Partisi’nin kurucu üyeleri arasında yer almıştır. 10 Nisan 1950
