Türk, şair. Anadolu’da tasavvuf akımının ve Türkçe şiirin öncüsüdür. İnsansevgisine dayananbir görüşü geliştirmiştir. Yaşamıkonusunda yeterlibilgi olmadığı gibi onunla ilgilikaynaklarda anlatılanlarda birbirini tutmaz. Nerede,hangi yılda doğduğukesinlikle bilinmiyor.
Kimi kaynaklarda AnadoluyaDoğu’dan gelenTürk oymaklarındanbirine bağlıolup,1238 dolaylarında doğduğusöylenirsede kesindeğildir. 1320dolaylarında Eskişehir’de öldüğü söylenir.Batı Anadolu’nun birkaç yöresinde “Yunus Emre” adını taşıyanve onunla ilgili görüldüğünden “makam”adı verir yer vardır. Yapılan araştırmalara göreşiirlerinin toplandığıDivan ölümündenyetmiş yılsonra düzenlenmiştir.
Anadolu’da “Yunus Emre” adını taşıyan veYunus Emre’dençok sonralarıyaşamış başka şairlerin yapıtlarıyla karışan şiirlerinin birbölümü dil incelemelerisonunda ayıklanmış,böylece 357 şiirinonun olduğukonusunda görüşbirliğine varılmıştır.Gene Yunus Emre adını taşıyanve başka şairlerin elinden çıktığı ileri sürülen 310 şiir daha derlenmiştir.Onun dil,şiir ve düşünce bakımından özgünlüğü ve etkisi, ilk düzenlenenDivan’daki şiirleri nedeniyledir. Yunus Emre’nin şiirinde, edebiyat tarihi bakımından,dil, düşünce, duygu ve yaratıcılık gibi dört önemli sorun sergilenir. Bu sorunlar bir görüş ve inanış bütünlüğü içinde ele alınır, insan konusundaodaklaştırılır. Şiirde işlenen konular ise insan,Tanrı, Varlık Birliği, sevgi, yaşama sevinci, barış, evren, ölüm, yetkinlik, olgunluk,alçakgönüllülük, erdem, eliaçıklık gibi genellikle gerçek yaşamı ilgilendiren kavramlardır.
O, bu kavramları, şiirinin bütünlüğü içinde temel öğe olarak sergilemiştir. İnsan bir “sevgi varlığı”dır, tin ile gövde gibi iki ayrı tözdenkurulmuştur.Tin tanrısaldır,ölümsüzdür,gövdede kaldığı sürece geldiği özün ve yüce kaynağa, tanrısal erene dönme özlemi içindedir.Gövde dağılır, kendini kuran öğelere ayrılır. İçinde insanın da bulunduğu tüm varlık evreni toprak, su, ateş ve yelgibi dört ilkeden kurulmuştur. Bu dört ilke yaratılmıştır, yaratıcı da Tanrı’dır. Tanrı, bu dört ilkeyi yarattıktan sonra, ayrı ayrı oranlarda birleştirerek varlık türlerinin oluşmasını sağlamıştır. İnsan sevgi yoluyla Tanrı’yaulaşır, çünkü insanla Tanrıarasında özdeşlik vardır. Ancak, insanın bumadde evrenindebulunması, tinin tanrısal kaynaktan, uzak kalması bir ayrılıktır. Bu ayrılık insanı, yaşamı boyunca Tanrı’yı düşünme,onaözlem duyma olaylarıylakarşı karşıyagetirmiştir.
