Safiye Ayla

Son Güncelleme 8 ay önce

1907’nin İstanbul’unda Kadırga semtinde dünyaya gelir Safiye Ayla. Babası, Hicazîzade Hafız Abdullah Bey, annesi Suudi Arabistan’dan gelip küçük yaşta Osmanlı sarayına girmiş ve daha sonra çıkarılmış Seyyide Hanım. Safiye Ayla henüz doğmadan babası Abdullah Bey’i, üç yaşındayken de annesini kaybeder ve kimsesiz kalır. Sadabad Sarayı olarak inşa edilmiş Kağıthane’deki Çağlayan Dar-ül Eytamına -yetimler evi- bırakılan Safşye Ayla’yı I.dönem Bursa milletvekilliği yapan Şeyh Servet Efendi evlat edinir ve mektep hayatı Bursa, Konya ve Adana gibi çeşitli şehirlerde devam ederken piyano çalmaya başlar. Geçirdiği hastalıklar Muallim Mektebi’nden diploma almasına engel olsa da, Eyüp’te bir ilkokula öğretmen yardımcısı olarak atanır. Ve o dönem Eyyubi Mustafa Efendi ile tanışır; ondan usul ve makam öğrenir. Ardından Yesari Asım Bey’in ”Sevda Yaratan Gözlerin” ve ”Bekledim de Gelmedin” şarkılarını seslendirir. Kısa süre içinde meşhur olur.

1932’de İstanbul Vali Yardımcısı Nuri Bey’in evinde verilen bir davette, Atatürk’ün huzurunda ilk kez şarkı söyler ve kendisinin en beğendiği seslerden biri olur. Mustafa Kemal Paşa adına düzenlediği konserde Sadettin Kaynak’ın Kurtuluş Savaşı’nı konu alan “Yanık Ömer” adlı bestesini seslendirir ve konser sonunda Mustafa Kemal “Bu şarkının Batı müziği tarzında çok sesli düzenlemesinin güzel olacağını ifade eder. Atatürk’ün ölümünden sonra onun vasiyeti yerine getirmek için girişimlerde bulunan Ayla, Muammer Sun’a orkestrasyonunu hazırlatıp Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası eşliğinde çoksesli seslendirerek ancak Ata’nın doğumunun 100.yılında gerçekleştirebilir.

Safiye Ayla, sanat yaşamı boyunca başta İstanbul Radyosu olmak üzere Türkiye radyolarında sayısız konser verir, beş yüzden fazla plak doldurur. Doldurduğu plaklar satış rekorları kırar. Büyük beğeni toplayan sesiyle ünü yurt sınırlarını aşar. Hüseyin Sadettin Arel’in başkanlığı sırasında İstanbul Belediye Konservatuvarı İcra Heyeti’nde görev alır.

Konservatuvar İcra Heyeti’nde çalışırken tanıştığı besteci Şerif Muhittin Targan ile 8 Nisan 1950 tarihinde evlenir. Evlilikleri 1967’de eşinin vefatına kadar sürer. Evlendikten sonra gazino sahnelerinden uzak kalan Ayla, ayda bir verdiği Saray Sineması Konserleri’nde dinleyicilerle buluşurdu. 1951’de başladığı bu konserleri 1974’e kadar sürdürdü. Son sahne konserini Atatürk’ün anısını Türk Kültürüne Hizmet Vakfı yararına 1987’de İstanbul AKM’ de verir.

Eserleri ölçüye uyarak, iyi bir diksiyonla, düzgün, aynı zamanda da coşkun, çekici bir tavırla okudu. Sesindeki pürüzsüz akış en tiz perdelerde bile kaybolmadı. Zamanın gözde şarkılarıyla fantezilerini olduğu kadar, Rumeli türküleriyle klasik örnekleri de içine alan repertuvarlarıyla geniş bir dinleyici kesimince çok sevilirdi.

Sanatçı, 14 Ocak 1998’de, İstanbul ‘da yaşamını yitirir. 1968 25 Nisan’ında hazırladığı vasiyetnamesinde 30 trilyonluk servetini Türk Eğitim Vakfı’na bağışladığını açıklar.