Son Güncelleme 6 ay önce
Fransız Besteci, Müzisyen
Doğum : 1803
Ölüm : 1869
Tıp öğrenimi için Paris’e gönderildiyse de üniversiteyi bırakıp Paris Konservatuarı’na girdi (1826). Burada Lesueur‘ün ve Reicha‘nın öğrencisi oldu. 1830’da konservatuarın Roma Ödülü’nü kazandı. Aynı yıl bestecinin ünlü eseri Symphonie Fantastique (Fantastik Senfoni) tamamlandı. Öz yaşamsal özellikler taşıyan eserinde romantik “programlı müzik” türünün ilk örneğini gerçekleştirdi. Bir sanatçının ulaşılmaz sevgilisine olan delice tutkusunu konu alan senfonide ” idöe fixe” (sabit fikir) adını verdiği bir melodi her bölümde yinelenmekte ve sevgiliyi anlatmak istemektedir, Sayısı artırılmış çalgılar ve yeni renklerle başarılı bir orkestralama ürünü olan eser, bu alanda çığır açtı, Düşüncelerini ve eserlerini İtalya, Almanya, Rusya ve Avusturya gezilerinde başarıyla tanıtmaşına karşın sanatçının değeri Fransa’da uzun süre anlaşılamadı. 1839-1869 arasında Paris Konservatuarı’nda kütüphaneci olarak çalıştı. Ancak ölümünden sonra üne kavuştu.
Etkileri Liszt, Çaykovski ve Strauss üzerinden Şostakoviç‘e kadar uzanır.
HECTOR BERLİOZ’UN ESERLERİ
Senfoniler:
- Harold en Italie (Harold İtalya’da) 1834
- Romeo et Juliette (Rome ve Jülyet) orkestra, koro ve solo için “dramatik” senfoni, 1839
- Ruquiem (Cenaze Duası) 1837
- la Damnation de Faust (Faust’un Lanetlenmesi) 1846
- l’Enfance du Christ (İsa’nan Çocukluğu) oratoryo trilojisi, 1854.
Operaları:
- Benvenuto Cellini, 1838 (aynı eserde Roma Karnavalı üvertürü),
- les Troyens (Troyalılar) 1863
- Beatrice et Benedict (Beatrice ve Benedict) 1862.
Traite d’lnstrumentation (Orkestralama Yöntemi) 1844 adlı bir de kitabı vardır.
