Gioacchino Rossini

Son Güncelleme 8 ay önce

Doğum 29 Şubat 1792
Pesaro, İtalya
Ölüm 13 Kasım 1868
Paris
Meslek Müzisyen, Opera bestecisi

Gioacchino Rossini, (d. 29 Şubat 1792, Pesaro, İtalya – ö. 13 Kasım 1868, Paris). İtalyan opera bestecisi. “Mösyö Kreşendo” takma adı ile anılır.

İtalya’nın doğu kıyısında Pesaro adlı küçük bir kasabada dünyaya geldi. Annesi opera şarkıcısı idi, babası ise korno çalardı. Çocukken şarkı söylemeye, viyolonsel ve korno çalmaya başladı. 15 yaşına geldiğinde bir müzik okuluna yazıldı ve beste yapmayı öğrendi.

İlk operası Evlilik Sözleşmesi (La Cambiale di Matrimonio) 18 yaşında Venedik’te sahnelendi, dördüncü eseri ciddi opera Tancredi ve beşinci eseri komik opera Cezayir’de İtalyan Kız (L’Italiana in Algeri) operaları ile ün kazandı, başyapıtı Sevil Berberi (Il Barbiere di Siviglia) operasını ise 24 yaşında iken Roma’da sahneledi.

Sindrella masalından esinlenen Külkedisi (La Cenerentola) operasını da aynı yıl (1816’da) yazdı. 18 – 37 yaşları arasıda 39 opera besteledi. Son operası uvertürü, fırtına sahnesi ve bale müziği ile ünlenen Guillaume Tell idi. 37 yaşında opera bestelemeyi bıraktı. Yaşadığı dönemde çok popüler bir besteci idi. Eserlerinin bir kısmı bugün de sıklıkla sahnelenir.

Napoli’deki San Carlo Tiyatrosu, Paris’teki İtalyan Operası gibi birkaç yerin müzik direktörlüğünü yürüttü. 1830 Fransız Devrimi’nden önce Kral X. Charles’ın bestecisi olarak çalıştı.
Gioacchino Rossini

Rossini iki defa evlendi. 1822′de evlendiği eşi Isabella Colbran, eserlerinin pek çoğunda baş rol oynayan bir opera sanatçısı idi. İlk eşinin ölümü üzerine 1846’da opera şarkıcısı Olympe Pélissier ile evlendi. Rossini, 1824-1836 yılları arasında yaşadığı Fransa’ya 1855’te geri döndü ve yerleşti, evi sanatçıların buluşma noktası haline geldi, bu dönemde “yaşlılık günahları” diye adlandırdığı besteler yapıp kendi salonunda seslendirdi. 13 Kasım 1868’de hayatını kaybetti.

Rossini başarıyı komik operalarıyla yakalamıştı. En önemli eserleri olarak Guillaume Tell, Tancredi, ve Semiramide kabul edilir. Othello Verdi’nin başyapıtı olmasına karşın, Rossini’nin Othello’su da dinlemeye değerdir. Gençliğinde bestelediği yaylı çalgılar sonatları onun Haydn ve Mozart gibi klasik dönem bestecilerinin eserlerini derinlemesine incelediğini gösterir

Eserleri

Evlilik Sözleşmesi (La Cambiale di Matrimonio), 1810
L’equivoco stravagante (Acaip Anlaşmazlık), 1811
Demetrio e Polibio (Demetrios ve Polybios), 1812
L’inganno felice, 1812
Ciro in Babilonia (Kyros Babil’de) veya La caduta di Baldassare, 1812
La scala di seta (İpek Merdiven), 1812
La pietra del paragone (Mihenktaşı), 1812
L’occasione fa il ladro veya Il cambio della valigia, 1812
Il Signor Bruschino veya Il figlio per azzardo, 1813
Tancredi, 1812
Cezayir’de İtalyan Kız (L’Italiana in Algeri), 1813
Aureliano in Palmira (Aureliano Palmira’da), 1813
İtalya’da Bir Türk (Il Turco in Italia), 1814
Sigismondo, 1814
Elisabetta regina d’Inghilterra (İngiltere Kraliçesi Elizabeth), 1815
Torvaldo e Dorliska, 1815
Almaviva veya L’inutile precauzione (Yararsız Önlem) veya Sevil Berberi (Il barbiere di Siviglia) (Sevil Berberi), 1816
La gazzetta veya Il matrimonio per concorso, 1816
Othello veya Il moro di Venezia, 1816
Külkedisi (La Cenerentola) veya La bontà in trionfo, 1817
Hırsız Saksağan (La gazza ladra), 1817
Armida, 1817
Adelaide di Borgogna veya Ottone, re d’Italia, 1817
Mosè in Egitto (Musa Mısır’da), 1818
Adina veya Il califfo di Bagdad, 1818
Ricciardo e Zoraide, 1818
Ermione, 1819
Eduardo e Cristina, 1819
La donna del lago, 1819
Bianca e Falliero veya Il consiglio dei tre, 1819
Maometto secondo (Sultan II. Mehmed), 1820
Matilde Shabran (Matilde di Shabran) veya Bellezza e Cuor di Ferro, 1821
Zelmira, 1822
Semiramide (Semiramis), 1823
Il viaggio a Reims (Reims’e Yolculuk) veya L’albergo del giglio d’oro, 1825
Le Siège de Corinthe (Korinthos Kuşatması), 1826 – Maometto secondo’nun (Sultan II. Mehmed) gözden geçirilmiş biçimi
Moïse et Pharaon (Musa ile Firavun) veya Le passage de la Mer Rouge (Kızıldeniz’i Geçiş), 1827 – Mosè in Egitto’nun (Musa Mısır’da) gözden geçirilmiş biçimi
Le Comte Ory, 1828
Guillaume Tell, 1829